Poniższa pizza na pewno nie wygrałaby w konkursie piękności… Ale ma piękne wnętrze :)
Raz, że nie została dobrze sfotografowana (trzeba było jeść:)), dwa że taki już jej urok: wygląda po prostu jak serowa breja. Jednak klasyczna Quatro Formaggi to zdecydowanie moja ulubiona pizza. Bardzo często ją zamawiam jak jestem w pizzerii, a nawet jak nie zamawiam, to sprawdzam jakie sery kucharz do tej pizzy proponuje i na tej podstawie wiem, czego mogę się po knajpie spodziewać. Taak. Każdy ma jakiegoś bzika. To jest też powód, dla którego warto taką pizzę zrobić samemu, wiemy że sery będą takie jakie chcemy.
Generalnie do tej pizzy możemy wybrać 4 nasze ulubione sery, co kto woli, jednak sugerowałabym ukłon w stronę klasycznej włoskiej kuchni i zamiast eksperymentów z fetą czy camembertem, wybór następujących 4 włoskich serów:
- ser twardy stary: parmezan, grana padano lub dojrzałe peccorino
- ser z niebieską pleśnią: gorgonzola
- ser miękki świeży: mozzarella
- ser fontina- podpuszkowy, dojrzewający, półtwardy, który nadaje się doskonale do topienia (czasownik fondere znaczy topić) Najtrudniej dostępny w Polsce, ale śmiało można go zastąpić szwajcarskim gruyere, emmentalem czy angielskim cheddarem lub dobrą goudą
Warto zainwestować w dobrej jakości sery, bo to one grają w tej potrawie pierwsze skrzypce. Im lepsze sery, tym pizza będzie smaczniejsza. Niestety cena idzie w parze. Dodałam do pizzy zielonych szparagów (które warto wykorzystać, bo sezon już się kończy), co nadało tej dość ciężkiej w smaku pizzy lekkości.
Proponowane ciasto na pizzę wystarcza na 2 duże prostokątne blachy.
Czas przygotowania: 2 godziny
Ilość porcji: 4 duże
Składniki
250 g mąki pszennej (może być trochę więcej do podsypywania, w sumie wychodzi około 280)
150 ml ciepłej wody
7 g suchych instant ( 15 g świeżych drożdży)
1 łyżeczka soli
pół łyżeczki cukru
1 łyżka oliwy z oliwek
Sos pomidorowy
1 puszka pomidorów bez skóry
1 łyżka oliwy z oliwek
suszone oregano, do woli
sól, pieprz, cukier
Dodatki:
2 kulki białej mozzarelli
200 gram gorgonzoli
200 gram parmezanu
200 gram sera fondina (ja użyłam sera cheddar, można zastąpić emmentalem, gruyere lub goudą)
pęczek zielonych szparagów
Realizacja:
- drożdże rozpuścić w 60 ml ciepłej wody, dodać cukier i 3 łyżki mąki. Odstawić na 10/15 minut w ciepłe miejsce do wyrośnięcia.
- mąkę przesiać do miski, dodać sól, wyrośnięte drożdże, oliwę i pozostałą ciepłą wodę. Ciasto wyrabiać aż będzie elastyczne i gładkie (powinno to nam zająć około 10 minut). Przykryć ściereczką i odstawić w ciepłe miejsce na półtorej godziny do wyrośnięcia
- zagotować pomidory wraz z oliwą na patelni, doprawić solą, odrobiną cukru, suszonym oregano i pieprzem i zmiksować blenderem. Gotować na wolnym ogniu 10 minut
- ciasto podzielić na 2 równe części, obsypać mąką i rozwałkować na placki. Jeśli ciasto nie chce się rozwałkować, dodać więcej mąki. Posmarować blachy oliwą i przełożyć na nie ciasto. Można odstawić jeszcze na pół godziny do podrośnięcia, ale nie jest to konieczne
- piekarnik rozgrzać do 250 stopni, bez nawiewu i termoobiegu
- wszystkie sery poza gorgonzolą zetrzeć na tarce, gorgonzolę pokroić. Szparagom obciąć twarde końcówki i przeciąć każdego szparaga wzdłuż
- pizzę posmarować sosem pomidorowym, posypać oregano, równomiernie rozsypać sery i obłożyć szparagami
- pizzę piec w górnej części piekarnika przez 10 – 12 minut (boki muszą się zarumienić)
Podajemy polane oliwą. To już wszystko! Smacznego! W razie pytań, zapraszam do kontaktu :)
